Artyści i Maroko.

Eugene Delacroix, Henri Matisse, Allen Ginsberg czy choćby wspomniany w poście na temat Ogrodu Majorelle: założyciel ogrodu – Jacques Majorelle,  byli stałymi bywalcami Maroka.

Dziś nie tylko artyści, ale też projektanci, designerzy czerpią inspirację z marokańskiego stylu, który nie zmienił się od czasu powstania, czyli od średniowiecza.

Wzory tkanin czy dywanów, ornaceramicznych płytek, ale też  wzory  wyrobów drewnianych: mebli, drzwi, okiennic, roślinnych motywów balustrad, ogrodzeń są dziś  przywożone z Maroka przez projektantów  i twórców  z całego świata.

Charakterystyka stylu marokańskiego

Ornamenty charakterystyczne dla całego świata islamskiego to przede wszystkim  arabeski – stylizowane wijące się bluszcze i motywy roślinne, połączone z motywami geometrycznymi, a czasem też kaligraficznymi.

Pokrywają całą powierzchnię przedmiotów: drzwi, okiennic. Co ciekawe, te  same wzory malowane są też na skórze, np dłoniach kobiet.

Są piękne, pełne detali I wymagające precyzji.

Muzeum Szuki i Rzemiosł Drewnianych w Fezie

Jest takie miejsce w sercu Medyny w Fezie, które przed laty było zwykłym, choć niezwykłym  miejscem publicznym. Dziś mieści się tu Muzeum Sztuki I Rzemiosł Drewnianych.

Muzeum znajduje sie przy Place en-Nejjarine, czyli Placu Stolarzy. Handluje się tu wyrobami codziennego użytku wykonanymi ze szlachetnych gatunków drewna.

Kiedyś budynek dzisiejszego muzeum był zamkniętym placem targowym z dwupiętrową galerią, wzdłuż której zmieściły się pokoje dla kupców przybyłych z daleka.

Jeśli towar nie został sprzedany w całości, kupcy zostawali na noc dokładnie nad placem, na którym za dnia sprzedawali swoje produkty.

Dziś w muzeum znajdują się przykłady wzornictwa marokańskich przedmiotów codziennego użytku, mebli, naczyń, drewnianych narzędzi czy instrumentów muzycznych, ale najpiękniejszym z nich jest sam budynek.