Młoda hinduska dziewczyna imieniem Sinjini, (co oznacza dźwiek łańcuszka na stopę), przyszła raz z ojcem, starym Atalem, na plażę w Chennai.
Był niedzielny wieczór, czas, kiedy rodziny zbierają sią na plaży żeby po upalnym dniu skorzystać z chłodej morskiej bryzy.

Ojciec kupił Sinijini na straganie złote buciki, kupił jej złote bransoletki na stopy. Spacerowali po deptaku, a gdy zmęczyli się siadali wprost na piasku, na plaży i odpoczywali.

I przez myśl Atalowi nie przeszło, że tego właśnie dnia, podczas spaceru, jego ukochana córeczka Sinijni, jego ukochany dzwoneczek, spotka tu biednego chłopca pracującego na straganie, ktorego mocno pokocha.
Sinjini tak bardzo chciała być z chłopcem z bazaru, że dokładnie rok później w tym samym miejscu uciekała z ukochanym na starym motorze przed rozgniewanym ojcem, a uciekając zgubiła obcas od bucika kupionego tu w chwili szczęścia.

I tylko ten obcasik zostanie ojcu na pamiatkę.
I dzwoniący w uszach dźwięk łańcuszka na stopę kochanej Sinijni.
I warkot starego motoru, na którym Sinijni zniknęła w oddali.